Burn-out en depressie zijn niet alleen modewoorden, het zijn stille gevechten die miljoenen mensen elke dag voeren. Ze discrimineren niet. Ze kunnen iedereen treffen, hoe "succesvol" ze er aan de buitenkant ook uitzien. En toch, hoe echt en verwoestend ze ook zijn, behandelt de maatschappij ze nog steeds als zwakheden. Ik zou ze mijn ergste vijand niet toewensen.
Sinds ik terug ben in België, heb ik met eigen ogen gezien hoeveel mensen in stilte worstelen. Hun pijn is heel herkenbaar, omdat ik ooit in hun schoenen heb gestaan. Ik weet hoe het voelt om gevangen te zitten in een overweldigende cyclus, het gevoel te hebben dat je geen uitweg hebt. De druk hier is enorm, de verwachtingen zijn meedogenloos en de strijd is echt.
In de korte tijd dat ik terug ben, hebben drie mensen die ik ken zelfmoord gepleegd. Van de buitenkant leken ze alles te hebben: bloeiende bedrijven, prachtige gezinnen en succes in elke zin van het woord. Maar achter gesloten deuren droegen ze een masker dat zo zwaar was dat ze het uiteindelijk niet meer konden dragen. De last van de verwachtingen van de maatschappij werd te zwaar om te dragen.
De verborgen strijd
Je zag het niet toen je ze ontmoette. Ze glimlachten, ze lachten, ze leken alles op orde te hebben. Ze deden alsof het goed met ze ging, want dat is wat de maatschappij verwacht.
In een wereld die productiviteit verheerlijkt, voelt het toegeven dat je worstelt als een mislukking. Zeggen dat je niet werkt, zorgt ervoor dat mensen anders naar je kijken, alsof je lui of onbekwaam bent. En dus nemen velen, in plaats van echte genezing te zoeken, de snelle oplossing: antidepressiva die de pijn net genoeg verdoven om ze weer aan het werk te krijgen. Maar het verdoven van de symptomen geneest de oorzaak niet.
Ik weet hoe het is om je volledig uitgeput te voelen, om wakker te worden en je af te vragen hoe je nog een dag door moet komen. Toen ik eindelijk afstand nam van mijn stressvolle carrière, duurde het meer dan een jaar voordat ik me weer normaal voelde, zelfs toen ik op prachtige, zonnige plekken woonde en deed wat het beste was voor mijn ziel. Zo verloopt een diepe burn-out.
Zelfs nu weet ik dat ik niet kan functioneren op het hoge tempo dat de maatschappij eist. Ik wil het ook niet, omdat ik heb geleerd dat het niet vol te houden is. Het doodt je langzaam.
De kracht van klank, ademwerk en lichaamswerk
Toen ik zocht naar manieren om echt te genezen, ontdekte ik iets ongelooflijk krachtigs: klank, ademwerk en lichaamswerk.
Klank heeft de kracht om het zenuwstelsel te kalmeren, spanning los te laten en het lichaam te leiden naar diepe ontspanning, iets dat we allemaal nodig hebben maar onszelf zelden toestaan. Echte genezing vindt plaats wanneer we volledig ontspannen zijn. Dit is wanneer het lichaam zich reset, wanneer de inspiratie stroomt, wanneer de focus terugkeert en wanneer de energie wordt hersteld.
Toen ik de kracht van klank onderzocht, realiseerde ik me ook hoe adem de basis is. Elke trilling, elke toon, begint met adem. En toen ik bewust met mijn eigen adem begon te werken, ontvouwde zich een andere laag van genezing.
Door te leren werken met mijn adem kon ik vastzittende emoties loslaten, mijn zenuwstelsel resetten en op manieren die ik nog nooit eerder had gehad, weer contact maken met mijn lichaam. De eenvoudigste handeling – ademhalen met bewustzijn – werd een poort naar transformatie.
In combinatie met lichaamswerk en beweging werden de verschuivingen nog dieper. Ik leerde dat genezing niet alleen om de geest gaat, maar ook om het lichaam. De spanning die we vasthouden, de adem die we onderdrukken en de emoties die we wegdrukken, moeten allemaal worden losgelaten voordat het echte evenwicht kan worden hersteld.
Daarom bied ik nu privé- en groepssessies aan op meerdere locaties, zodat deze praktijk voor iedereen toegankelijk is.
Echte ontspanning zou geen luxe moeten zijn. Het zou een vast onderdeel van het leven moeten zijn – een hulpmiddel voor voortdurend welzijn, niet slechts een eenmalige ontsnapping.
En nu, geïnspireerd door mijn eigen reis, zal ik binnenkort beginnen met het aanbieden van eenvoudige ademhalingsoefeningen en Pranayama-cursussen. Deze oefeningen hebben mij geholpen te genezen, en ik weet dat ze anderen ook kunnen helpen. Soms gaat het bij genezing niet om meer aan ons leven toe te voegen, maar om terug te keren naar de basis. Naar de ademhaling. Naar het lichaam. Naar het huidige moment.
Het pad naar genezing
Tijdens mijn reis heb ik veel anderen ontmoet die aan een burn-out en depressie hebben geleden. En ik begon een patroon op te merken. Mensen die hun creativiteit aanwakkeren - die schilderen, schrijven, muziek maken of zichzelf op een andere manier uiten - lijken te herstellen en te floreren. Creativiteit is een vorm van genezing, maar het is iets dat de maatschappij vaak onderdrukt ten gunste van een rigide structuur en eindeloos werk.
Aan de andere kant, degenen die terugkeren naar dezelfde banen met hoge druk, waar ze elke dag een masker moeten dragen, vallen vaak binnen een paar jaar terug in een burn-out en depressie.
Ik was er een van. Meer dan 20 jaar heb ik gewerkt in vooraanstaande banen, waarin ik uitblonk in wat ik deed, maar nooit echt vervuld voelde. Elke vijf jaar bereikte ik mijn breekpunt, stopte, ging op reis en kwam dan terug, alleen om precies hetzelfde weer te doen. Het was een vicieuze cirkel.
Maar vier jaar geleden wist ik dat er iets moest veranderen. Ik kon niet zo blijven leven. Ik nam radicale beslissingen, en hoewel ze niet gemakkelijk waren, waren ze noodzakelijk.
Nu volg ik het pad van mijn ziel. Ik doe wat ik leuk vind. Ik werk op een manier die gezond is voor mij, niet gedicteerd door maatschappelijke verwachtingen. En het mooiste is? Het is niet alleen goed voor mij, maar ook voor de mensen om mij heen. Door prioriteit te geven aan mijn welzijn, kan ik anderen beter steunen en inspireren.
Het stigma doorbreken
Burn-out en depressie zijn geen tekenen van zwakte. Het zijn signalen, dringende berichten van je lichaam en geest dat er iets moet veranderen. We moeten stoppen met het oordelen over degenen die afstand nemen van hun werk om te genezen. We moeten stoppen met het voorschrijven van snelle oplossingen die alleen de pijn maskeren. We moeten een wereld creëren waarin mensen in hun eigen tempo kunnen leven, waarin creativiteit en welzijn net zo belangrijk zijn als productiviteit.
Als je worstelt, ben je niet kapot. Je bent niet zwak. Je bent een mens. En je verdient een leven dat je voedt, niet uitput.
Laten we het openlijk over burn-out en depressie hebben. Laten we een wereld creëren waarin welzijn net zo belangrijk is als succes. Want niemand zou een masker moeten dragen om te overleven.
Genezing gaat niet over teruggaan naar wie je was vóór de burn-out. Het gaat over het stappen in een sterkere, wijzere versie van jezelf - een versie die niet langer welzijn inruilt voor de eisen van de maatschappij, maar in plaats daarvan eert wat de ziel echt voedt.
En als je op zoek bent naar een manier om weer contact te maken met jezelf, nodig ik je uit om de kracht van geluid, ademhaling en beweging te verkennen. Genezing begint met de eenvoudigste dingen - de ademhaling die je neemt, de manier waarop je beweegt, de geluiden die je omringen.
Liefs,
Marije
Comments